Bakıyorum,

Bakıyorum,

gözlere değil, gözlerin arkasındaki gözleri görebilmek için...

Bakıyorum, 

gözlere bakarak, ağızdan çıkan,çıkacak olan kelimeleri anlamak için.

Bakıyorum,

Yalana bulaştırılmış hayatlara

Yalanla,riyayla süslenmiş dünyalara...

Bakıyorum,

Oyun içinde oyun,perde arkası perde oynananlara.

Bakıyorum,

Görmek isteyipte sukut_u hayale uğradıklarıma

Oysa ki!...

"En zor ve emek isteyen sanat

Ömür boyu insan gibi kalmak." (Kul düşünce)

Diyor dost kalem....

İnsan olmanın felsefesini dolambaçlı yollar kullanarak, 

ince detaylarla anlatmak!...

Neye yarar anlayanların,

anlamadıkları ,

anlatamadıkları,

algılarında sakladıkları...

Gerçekler aşikar gibi görünsede,

insan olmak insanca yaşamak bir erdem...

Lakin oda kişiye izafi...

Bakıyorum,

Benim gözümle bakılmadığını bile bile,

Bakıyorum,

Her nekadar kırgınlıklar yaşansada

Vardır bunda dada bir hayır diye...

Bakıyorum,

Yaratılan beşer sıfatının gereğini yapıyor diye...

Ve bakıyorum,

Af makamının sahibinin affediciliğine...

Ve Bakıyorum,

Gözlerimden,gönlüme

Gönlümden,dilime düşen HAKK kelamına....

"Rabbişrahli sadri ve yessirli emri.

Vahlül uqdeten min lisani yefqahu qavli”

Ey rabbim.

Göğsümü aç, genişlet.

İşimi kolaylaştır.

Dilimde bulunan düğümü çöz de, anlasınlar beni”

(Taha: 25-28)

Bakıyorum,

Ufuk çizgisinin daim maviliğine.