Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime Bak

Acıyı görmek mi istiyorsun? 

Gözlerime bak! 

Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları 

Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin. 

O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu.

Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi 

Umutla kurudum sensiz. 

Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin. 

Oysa sırf bu kelime için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan 

Bir boşluktan içeri girdim her gece 

Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi.

Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince uzun mu? 

Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip 

Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik. 

Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan 

sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi. 

Ve o gözlerinde ki ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim.

Acıyı görmek mi istiyorsun. 

Gözlerime bak! 

Ve yaşanmamış boşa geçen anların hüzünlü şiir\\\’ini oku 

Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde.

Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma artık. 

Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip gurur duy sadece. 

Ve hiç bilme o şairin senin için her gün defalarca öldüğünü. 

Ve bil ki insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde. 

Tek avuntum bu şimdilik.

Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben 

Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın? 

Ölüm\\\’müşterk edilişmiş umurumda değilgelme istersen. 

Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde 

Kavuşma vakti olacak benim için ölüm. 

Dudaklarımda ki acı tat? 

Yoksa acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı beklemek? 

Ne yazık hiç bilemeyeceğim.

Acıyı görmek mi istiyorsun? 

Gözlerime bak! 

Sen uzakta çok uzakta 

Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın 

Benim gibi.

Seni seviyorum 

Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime 

Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de 

İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı 

Haykırışı bu sevdiğim. 

Sana ulaşamasam da 

Biliyorum ki zavallı kalbim 

Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde 

Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın 

Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun.

Biliyorum beni sevdiğini 

Acıyı tattığını da benden uzaklarda 

Ama hiç bana sana ait bir şeyi vermedin? 

Acı tek taraflı olsaydı 

Ne yürek dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu. 

Ama yokluk kötü sevdiğim. 

Bir beden olmak isteyen yüreklerde ayrı ayrı yaşamak kötü.

Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların 

Yüzüne hasret kaldığım günlerde 

Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim. 

Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını 

Ve eminim ağlayacaksın. 

Ağlamak seni ben yapar sevdiğim 

Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak. 

Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim 

Oysa konuşan sendin hep benimle 

Ne martıların vapurlara takılışı 

Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim. 

Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim. 

Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında. 

Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde 

Bir gün seninle bir bankta oturup 

Sadece ve sadece hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik.

Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda. 

Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki 

Adım adım yok oluşumu izliyorum 

Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle. 

Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara 

karanlıklara bakıyorum mütemediyen 

Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum? 

Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp 

Rabbime ettiğim dualarım 

Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden 

Rabbimin bir bildiği var deyip 

Kabul olmadığında dualarımın 

Tekrar tekrar yalvarmalarım.

Seni okyanusların diplerinde 

Bir midyenin içinde ki 

İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım 

Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde 

Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu fark ettiğimde 

Tek bir şey düşündüm?

Dokunamadan tenine 

Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı. 

Ben o kargaşada ne yaparım bilmem ama 

İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler 

Seni seviyorum meleğim.

Acımasız olan ne sensin ne de ben 

Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece 

Ve kabul etmesi zor olan bu ayrılıklara katlanmak sanırım. 

İnsan yaşamın değerini 

Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor 

Anlıyor ki ölüm sadece toprağa girmek değil 

Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin 

Gözlerinin önünden geçmesi değil. 

Ölüm sensizliğin sadece yaşarken verilen cezası sevdiğim.

Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı 

Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin 

Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateş 

Ve ben o ateşle yanmayı 

Sırf seni sevmek olduğu için 

İnan bana çok sevdim.